Гунигт мэдрэмжийг минь үргээж хайрла

Урдийн сайхан дурсамжууд үе үехэн бодогдоно. Болоод өнгөрсөн, дахиж хэзээ ч байх боломжгүй. Тэдэнтэй өнгрүүлсэн гайхалтай мөчүүд .

Хүмүүс энэ талаар ярих нь ховор. Би ч мөн адил. Бусадтай хуваалцах шаардлаггүй аль хэдийн үгүй болсон ч гэлээ надад чамд ч нууцхан сангалздаг тэр цаг үе.

Хуучны хүмүүс.

Мэдээж энэ нь үлгэрт гардаг шиг амар сайхан төгсөөгүй ч. Төгсгөлүүд бүгд л гунигтай. Би төгсгөлийн талаар бодох дургүй. Түүний оронд хуучны хүмүүстэй өнгрүүлсэн хамгийн сайхан агшинуудыг яг тэр үед дахиад очсон мэтээр нүдээ анин төсөөлөх дуртай. Сэтгэлээс дулаахан улбар ягаан өнгө нүдийг зөөлнөөр бүрхэж цэцэг навчис дэлгэрэх мэт. 

Тэгээд нүдээ нээмэгц хоолой зангирч, дотор зурах шиг гүн хөх мананд өөрийн эрхгүй төөрнө. Энэ үед өөрийгөө ямар сул дорой болхоо мэдрэнэ. 

SAD SAD SAD 

SAD зүйл бичсэнд уучил.......